Vanaf kerst tot en met nu

Hey hallo iedereen!

Geloof dat ik jullie nog wel wat verhaaltjes verschuldigd ben... Beloof bijna elke dag wel aan iemand dat er dezelfde dag nog een verhaaltje aankomt, maar tegen de tijd dat het avond is (en ik er dus tijd voor heb) heb ik allang weer andere plannen. Vanavond (nog) niet dus hier komt ie dan en jullie hebben in ieder geval de foto’s toch?

Ik begin met het weekend van kerstmis. De zondag voor kerst ben ik met een stel gaan paardrijden (was de dag ervoor uitgegleden (dom dom dom) en superhard op m’n stuitje terecht gekomen, maar toch volhouden en gewoon gaan paardrijden). Om 8.00 uur 's ochtends kwam een of ander gammel busje ons ophalen voor een tochtje naar de farm in het noorden. Iedereen nog lekker brak van de avond ervoor in het busje en rijden maar. Nadat we ieder een pony toegewezen hebben gekregen gaan we er opuit. Vroeg me wel nog even af waarom de mijne alleen een halster om had (dus geen bit in), maar dat was geen probleem. Die peert er dus nog niet tussenuit, al had ik het graag. Ik wilde, fanatiek als ik ben, in ieder geval al even met dat beest naar buiten rijden, maar die vlieger ging helaas niet op. De pony’s lopen alleen maar als de pony die altijd voorop loopt ook begint met lopen. Oftewel, wachten tot de eerste wegloopt, teugels los, achterstevoren erop (bij wijze van) en dan nog kom je heelhuids weer terug. We zijn naar Natural Pool gereden en daarna weer terug naar de farm. Leuk om weer eens op een paard gezeten te hebben, maar het stelde echt heel weinig voor. Je weet wat we afgesproken hebben hè pa?

Kerstavond hebben we eerst hier bij Perle gegeten en daarna zijn we met Malibu, cola en kaarten in de tuin gaan zitten. Er was een feestje op Perle zelf maar daar was niemand, dus hebben wij in de tuin ons eigen feest gebouwd. In eerste instantie leek dat te mislukken, maar als je er maar genoeg drank ingooit wordt het vanzelf nog eens wat. Een van de jongens heeft zijn gitaar er nog bijgepakt en we hebben de longen uit ons lijf gezongen. Geloof niet dat ik ooit zo’n leuke kerstavond heb gehad.

Eerste kerstdag de hele dag brak bij het zwembad gehangen. Beetje beachballen, megabommetjes maken en je roes uitslapen. Helaas waren te laat met reserveren voor gourmetten bij Perle dus ik ben ’s avonds met Femke een pizza wezen eten. Een prima kerstmaal! Daarna wilde we naar de film. Dicht. Dan maar bowlen. Dicht. Owkee, dan Sopranos, een pianobar (en Lieke: die zit er ook op Sint Maarten en is zwaar relaxed, alleen een beetje duur). Daar een uurtje gezeten en toen weer naar Perle. Ik lag op tijd in mijn mandje.

Tweede kerstdag leek het niet echt mooi weer. In ieder geval niet mooi genoeg om te gaan bakken. Dan maar rond gaan rijden. Femke wist een superleuk plekje wat bijna niemand kent. Een mini-natural bridge en een stuk rotsen waar je op kunt gaan staan en waar de zee dan super hard over je heen slaat. Daarna wilde we vanaf de Hooiberg zonsondergang gaan kijken. Daar aangekomen was de zon weg en dreigde het te gaan regenen. Voor ons een goed excuus om toch maar niet aan de klim te beginnen. Dat doen we dan later in de week wel (is er dus niet meer van gekomen). Kerstmaal: nasi. Wat heb ik het toch goed he? Alles bijelkaar is kerst hier prima bevallen. Ik hecht er thuis ook niet al te veel waarde aan en hier kun je lekker doen waar je zin in hebt. Daarbij zit iedereen hier zonder familie, dat scheelt natuurlijk ook. Kerst 2006 was in ieder geval voor herhaling vatbaar.

De vrijdag voor oudjaar hebben ze op m’n werk alvast wat vuurwerk afgestoken. Een 500.000 klapper. Wat een herrie en een nog grotere zooi als het klaar is. Ondanks dat ik niet van die herrie houd vond ik het wel grappig. Dat ding wordt over straat uitgerold en vervolgens aangestoken. Hele verkeersopstopping, maar iederen wacht geduldig tot het klaar is en als het dan klaar is wordt er getoeterd, gefloten en geapplaudiseerd. In Nederland had je al minimaal 10 middelvingers naar je hoofd gekregen en misschien een mes in je rug, hier vind iedereen het prachtig!

‘s Avonds was hier een enorme vuurwerkshow van Ling & Sons, een mega-supermarkt hier in de buurt. Vanuit mijn werk kon je het prima bekijken. Vanuit daar nog even naar het plein voor Ling & Sons gelopen. Het leek wel Kennedy Mars: superveel mensen, overal tentjes met drinken en een muziekje. Er was ook een springkussen met allemaal joelende koters. Dat leek ons ook wel wat. Dus ik naar die man met het verhaal dat 1 van ons jarig was. Hij laat ons ff wachten, haalt vervolgens al die kinders uit dat kussen, mogen wij er gewoon met z’n drieen in! Joehoe! Beetje dom van mij, mijn stuitje deed nog steeds pijn en ik ben er weer heel hard op terecht gekomen. Maar wel een prive-springkussen!! Wel grappig dat heel Aruba uitliep voor die avond. Overal stonden pick-up met tuinsets erop en de hele familie erin, te wachten op het spektakel. Spektakel was het zeker, vuurwerk dat in Nederland van z’n lang zal ze leven niet verkocht zal worden, wordt hier de lucht in geknald. Na een half uurtje bleef het in 1 keer stil. Bedacht me nog dat het geen spectaculair, knallend einde was. Kijken we om het muurtje bij Caribbean Bakery blijkt er brand te zijn. Haha, ze zijn dus iets te fanatiek geweest met hun vuurwerk. Jammer van de show, maar ik vind het wel een grap!!

De zaterdag voor oudjaar zijn we met een groepje als afscheid van Femke met de Jolly Pirates meegeweest. Een boot met eten, drinken en snorkelen. We hebben onderweg flink wat regen gehad en snorkelen is nog steeds niet mijn ding, maar verder was het wel heel leuk. 's Middags heb ik nog wat rondgereden met Femke zodat ze afscheid kon nemen van wat mensen hier. Daarna zijn we met een stel nog wat gaan eten en toen hebben we haar gedropt op de luchthaven. Een voor een vertrekken ze allemaal! Ik ben zo blij dat ik nog even heb!!!

Oudjaarsdag ook weer de hele dag bij het zwembad gelegen. Nu ik dit typ bedenk ik me dat ik echt al drie weken niet meer op het strand ben geweest. Ben er vaak te lui voor, vind het zo’n gedoe. Stom eigenlijk, het is gewoon 5 minuten rijden. Oooh, wat ben ik erg! Naja, die zondag dus de hele dag bij het zwembad gelegen. We hadden met ongeveer 25 mensen van Perle kaarten voor hetzelfde feestje in Santa Cruz. Eerst hebben we hier even 0.00 uur gevierd met champagne en oliebollen en daarna vanaf de gallerij naar het vuurwerk gekeken. Om 2.00 uur waren we in Santa Cruz. De feestlokatie leek een verkapte sportkantine, geen premium-drinks (dus geen malibu voor Janneke), veel te weinig mensen, te ranzig eten en niet echt geweldige muziek. Om 4.00 uur waren we dan ook weer thuis. Ach ja, met een fles Malibu wordt het alsnog gezellig.

Nieuwsjaardag ook de hele dag bij het zwembad gehangen en ’s avonds op tijd naar bed, want ja, je wilt toch enigszins fris op je werk komen. Dus ik dinsdag om 7.00 uur de wekker, stond vrolijk naast mijn bedje (ik stap hier namelijk ook weleens met het verkeerde been uit bed ;-) ) en op naar mijn werk. Om 7.55 uur stond ik voor de deur en om 8.15 uur stond ik er nog. Blijkt 2 januari hier ook een vrije dag. Sjonge jonge... had dus niet op tijd mijn bed in gehoeven. Ik heb weer de hele dag met een boek bij het zwembad gehangen. Van deze onverwachte vrije dag heb ik eigenlijk wel het meest genoten! Was weer heerlijk uitgerust.

Afgelopen vrijdag was het weer Fullmoon. Eigenlijk had ik helemaal geen zin, maar om 1 uur toch nog besloten te gaan. We zijn een uurtje geweest. Was leuk, maar niet top. Ben ook de hele week niet helemaal fit geweest en wilde dus niet te ruig doen. Zaterdagavond zijn we met een stel uiteten geweest. Ik was al de hele dag aan het smachten naar een lekker stukje vlees, heb er dus ook echt van genoten. Daarna zijn we de stad ingeweest om te kijken naar de Fakkeloptocht. Het is de opening van het carnavalsseizoen hier. Ik kon me er geen voorstelling van maken, had een tocht verwacht met fakkels, logisch toch? Maar dat is het dus niet. Allemaal vrachtwagens met complete bands erop en daar achteraan allemaal feestende mensen. Niet normaal, zoveel mensen. Allemaal zuipend en dansend, jong en oud doorelkaar. Kreeg er echt de kriebels van. Carnaval hier moet wel geweldig zijn!

Zondagavond was het literavond hier bij Perle. De dag ervoor heb ik met Justin Twister gekocht en dat hebben we zondagavond even ingewijd. Twister is toch veruit het leukste als je gedronken hebt, dus dat hebben we dan maar goed gedaan. Wat een leuke avond. Iedereen dronken, polonaise, op de bar staan dansen, valpartijen (weer op mijn stuitje), mensen in het zwembad gooien, hakkuh, alles erop en eraan. Echt een super feestje! Heel raar om je dan te bedenken dat de komende drie weken bijna iedereen naar huis gaat met wie je nu een feestje staat te bouwen. Mijn hoop is gevestigd op de nieuwe groep. Zullen er vast wel weer een paar bij zitten die er ook van houden je helemaal uit te leven!

Dat was het dan, het verslagje van de afgelopen weken. Ik schrijf het voor mezelf ook altijd op en ik bedacht me gister dat ik eigenlijk niets schrijf over mijn werk.... Daar valt eigenlijk ook weinig over te zeggen. Omdat ik weet dat ik dit werk niet langer dan 7 maanden doe, houd ik het vol. Het is eigenlijk echt te saai voor mij. Ga me snel vervelen enzo. Gelukkig zijn mijn collega’s wel superaardig. Zeker met de vrouw met wie ik op kantoor zit, Jeanette, kan ik het heel goed vinden. We hebben superveel lol samen en ze roept nu al dat ze me zal missen. Collega’s in Nederland: ik kom echt wel weer terug hoor! Vorige week mijn ticket op 25 mei laten zetten. Het is dus vrij definitief nu!

De foto’s die ik er vorige week op heb gezet horen trouwens bijna allemaal bij dit verhaaltje (zoek het juiste plaatje bij de tekst).

Thanx voor jullie tekens van leven weer de afgelopen weken! Vind het echt leuk dat iedereen zo met me meeleefd. Waardeer het echt heel erg!!

Sunchi vanuit zonnig Aruba,
Janneke